Duże zmiany w systemie ochrony danych osobowych to również konieczność zmodyfikowania innych ustaw. Szczegóły poniżej.
Ordynacja podatkowa dotycząca ochrony danych osobowych określa wymogi dotyczące obowiązku informacyjnego, a także ustala szczegółowe zasady, w myśl których można oczekiwać, a nawet żądać od administratora ograniczenia przetwarzania danych.
Obowiązek ten wynika z art. 13 rozporządzenia w sprawie RODO, który określa, jakie informacje powinien przedstawić administrator, kiedy pozyskuje dane od dotyczącej ich osoby. Do jego obowiązków należy m.in. określenie celu przetwarzania danych, poinformowanie – w razie takowej chęci – o chęci przekazania ich następnym podmiotom, a także informacje o odbiorcach tych danych. Dalej wskazano też obowiązek poinformowania takiej osoby, jak długo pozyskane dane będą przechowywane.
Więcej informacji znajdziemy tu.
RODO a ordynacja podatkowa
Niezwykle istotne jest także stwierdzenie z art. 1a Ordynacji – zgodnie z nim obowiązek informacyjny jest realizowany bez względu na ustawowe obowiązki organów podatkowych. Obowiązki, które wynikają z RODO, nie powinny mieć wpływu na procedury podatkowe. Przepisy te nie kolidują z obowiązkami, jakie ma urząd skarbowy – obowiązki podatkowe od obowiązków mających kontakt z RODO zostały oddzielone, aby nie nastąpiła kolizja przepisów.
Według art. 178 Ordynacji podatkowej prawo dostępu do akt sprawy podatkowej i sporządzania notatek, odpisów i kopii, przysługuje stronie. Również art. 15 rozporządzenia o RODO mówi o prawie do informacji oraz do uzyskania dostępu do danych osobowych przetwarzanych przez administratora. Według prawa obie regulacje są równoprawne i nie wykluczają skorzystania też z drugiej.
Ewelina / pixabay / FirmBee